Het aantal SLAPP’s blijft jaar na jaar toenemen. In 2022 telde de Coalition Against Slapps in Europe (CASE) 570 gevallen in Europa, terwijl dat aantal in 2023 tot 820 is gestegen. Doch ook buiten Europa wordt het fenomeen opgemerkt. De Human Rights Council van de Verenigde Naties nam op 6 oktober 2022 een resolutie aan waarin het de VN-lidstaten opriep om actie te ondernemen tegen het onrustwekkende fenomeen. 

Enkele voorbeelden.

Malta

SLAPP’s zijn bedoeld om kritische stemmen het zwijgen op te leggen. De Maltese onderzoeksjournaliste Daphne Caruana Galizia ondervond het aan den lijve: op het moment dat ze met een autobom werd vermoord liepen er tientallen rechtsvorderingen tegen haar. De vele rechtsvorderingen hadden haar dan wel niet klein gekregen, de bom maakte op 16 oktober 2017 abrupt een einde aan haar leven en aan haar journalistiek werk. Ze bracht corruptie aan het licht waarbij zowel enkele toppolitici als machtige zakenmensen in Malta betrokken waren. Een stichting die haar naam draagt zet haar werk voort: de Daphne Caruana Galizia Foundation.

Polen

De Gazeta Wyborcza, het grootste dagblad van Polen, is de afgelopen jaren het doelwit geweest van een reeks van meer dan 60 civiele en strafzaken. Vele daarvan zijn aangespannen door politici van de partij Recht en Rechtvaardigheid (PiS). Personen en groepen die banden hebben met die partij, waaronder partijvoorzitter Jarosław Kaczyński, hebben ook onderzoeksjournalisten en academici voor de rechter gedaagd.

Corona

In juli 2021 dagvaardde Willem Engel, de Nederlandse oprichter en bezieler van de vereniging Viruswaanzin, Marc Van Ranst, hoogleraar in de virologie van de Katholieke Universiteit van Leuven, rechtstreeks voor de correctionele rechtbank te Mechelen wegens laster. Een aantal kritische of negatieve uitingen in een krant en via Twitter waren Engel in het verkeerde keelgat geschoten: Van Ranst had Engel een virusontkenner, een oplichter en een extreem rechtse mens genoemd. De vordering werd afgewezen omdat drukpersmisdrijven in België sinds jaar en dag tot de exclusieve bevoegdheid van het assisenhof behoren en internetmedia ook onder de notie ‘drukpers’ vallen. Ondanks de evidente onbevoegdheid van de correctionele rechtbank tekende Engel toch beroep aan bij het hof van beroep van Antwerpen, dat zich eveneens onbevoegd verklaarde.

Van Ranst werd evenwel opnieuw rechtstreeks gedagvaard wegens laster, dit keer omdat hij in een VTM-nieuwsuitzending Engel een virusontkenner had genoemd. De correctionele rechtbank te Mechelen sprak hem in december 2021 vrij en veroordeelde Engel wegens tergend en roekeloos geding tot het betalen van een schadevergoeding van 4000 euro. Het arrest van het hof van beroep te Antwerpen van 14 maart 2023 bevestigde op dezelfde gronden als het vonnis dat van laster geen sprake was. Opmerkelijk is dat in beroep de tegenvordering van Van Ranst wegens tergend en roekeloos geding werd afgewezen. Het hof van beroep vindt de procesvoering en de hardnekkige manier waarop Engel deze strafzaken inzette en doorzette tegen Van Ranst "weliswaar storend, maar niet tergend, noch roekeloos". Voortgaande op dit arrest is er blijkbaar nog een lange weg af te leggen om kennelijk ongegronde en onrechtmatige gerechtelijke procedures tegen publieke participatie effectief in te dijken.

Andere voorbeelden

Voor andere voorbeelden, zie SLAPP in België.
Zie ook voor meer voorbeelden in Europa, de website van CASE, met o.a. 'The Gallery of Shame'.